பிரம்மாவுக்கு சிவன் அளித்த சாபத்தின் பின்னணி
இந்து புராணங்கள் வெறும் கதைகள் மட்டுமல்ல; அவை மனித வாழ்விற்கு நீதியையும் நேர்மையையும் திசைதிருப்பும் ஆழமான புனிதக் கருத்துக்களையும் கொண்டுள்ளன. அதிலும் பரமசிவனாலும் பிரம்மாவிற்குக் கிடைத்த சாபம் பற்றிய கதை ஆன்மீகக் கதைகளில் மிக முக்கியமானதும் சிந்தனை ஊக்குவிப்பதும் ஆகும்.
ஐந்து தலை கொண்ட பிரம்மாவின் அகந்தை
படைக்கலையின் தலைவர் எனக் கருதப்படும் பிரம்மா, பெரும்பாலும் நான்கு தலைகளுடன் சித்தரிக்கப்படுகிறார். இந்த நான்கு தலைகள் நான்கு வேதங்களை, நான்கு திசைகளையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும். ஆனால் சில பழமையான புராணங்களின் படி, பிரம்மாவுக்கு ஒருகாலத்தில் ஐந்தாவது தலையும் இருந்தது. அந்த ஐந்தாவது தலை மேலே நோக்கியதாகவும், அது ‘நான்’ எனும் அகந்தையின் சின்னமாகவும் கூறப்படுகிறது.
சிவனின் கோபமும் சாபமும்
ஒரு முறையில் பார்வதி தேவி மற்றும் பரமேஸ்வரனின் திருமணத்தில் புரோகிதராக இருந்த பிரம்மா, திருமண பூர்த்தியன்று தானாகவே மேலோங்கி பேசத் தொடங்கினார். நான்கு திசைகளிலும் தட்சணை பெற்றதும் கூடாது என நினைத்த அவர், “என் ஐந்தாவது தலைக்கு எங்கிருந்து தட்சணை தர போகிறீர்கள்?” என அகந்தை கலந்த கேள்வியைக் கேட்க, சிவபெருமான் அதைக் கேட்டு கோபித்தார்.
“ஆணவத்தால் பேசும் இந்த ஐந்தாவது தலை இனி புரோகிதம் வாசிக்கத் தகுதியற்றது!” என கூறி, சிவபெருமான் அந்த தலையை கொய்தார். அதன்பின் பிரம்மாவுக்கு நான்கு தலைகளே இருந்தன என்றும், அது அகந்தையின் அம்பல வெளிப்பாட்டை தடுத்து, பணிவை கற்றுத்தந்ததாகவும் புராணங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
பிரம்மா – விஷ்ணு மோதல் மற்றும் சிவபெருமான் காட்டிய சத்தியம்
மற்றொரு புராணக் கதை படி, பிரம்மா மற்றும் மகாவிஷ்ணு இருவரும் தாங்கள் மேலானவர்கள் என வாதாடி மோதிக் கொண்டனர். அவர்களின் மோதலை முடிவுக்குக் கொண்டு வர பரமசிவன் எப்போதும் உண்மை மேலானது என்பதைக் காண்பிக்க, ஆகாசம் தொடும் பெரும் நெருப்புத் தூணாக தோன்றினார். அதனை சிவலிங்கமாகவே பலரும் அறிந்திருக்கிறோம்.
விஷ்ணு, வராக வடிவத்தை எடுத்துத் தூணின் அடியைத் தேடச் சென்றார். பிரம்மா அன்னப் பறவையாக சிவலிங்கத்தின் உச்சியைத் தேடினார். விஷ்ணு தனது தேடலில் தோல்வியை ஒப்புக்கொண்டார். ஆனால் பிரம்மா பொய் கூறி, “நான் உச்சியை கண்டேன்” எனத் தாழம்பூவை சாட்சியாய் கொண்டு வந்தார். சிவன் அந்த பொய்யை கண்டுணர்ந்து பிரம்மாவுக்கு சாபம் அளித்தார் – பூமியில் அவருக்குக் கோவில் இருக்கக் கூடாது என்றும், பொய் சாட்சி சொன்ன தாழம்பூவும் பூஜையிலிருந்து நீக்கப்படும் என்றும்.
புராணக் கதைகளின் ஒளி – அகந்தையையும் பொய்யையும் தவிர்க்கும் மகத்துவம்
இந்த கதைகள் நம்மிடம் ஒரு மிக்க அரிய சத்தியத்தைச் சொல்கின்றன:
- எவ்வளவு அறிவும், சக்தியும் இருந்தாலும், அகந்தை வரும்போது அது நம்மை வீழ்ச்சிக்குக் கொண்டு செல்கிறது.
- பொய் என்பது சிறிது நன்மை தரும் போல தோன்றினாலும், இறுதியில் அது பெரும் தண்டனையையே தரும்.
இவ்வகையான ஆன்மிகக் கதைகள் நம் வாழ்வில் நேர்மை, பணிவு, சத்தியம் ஆகியவை எதற்கெல்லாம் முக்கியம் என்பதை நன்றாக உணர்த்துகின்றன.
🌹 இந்தக் கதையின் வழியே நாமும் நமது அகந்தையை துறந்து, உண்மையையும் நீதியையும் காப்பாற்றி வாழ்வோம்! 🌹
👉 இந்த பதிவை விரும்பினால், பகிருங்கள் – மற்றவர்களும் இதன் நீதியை அறிந்து பயனடையட்டும்!
(மூலக் கதையின் உரிமை அசல் பதிவேற்றியவருக்கே உரியது – நன்றி!)
பிரம்மா தேவர் காயத்ரி மந்திரம்
ஓம் வேதாத்மஜாய வித்மஹேஹிரண்யகர்பாய தீமஹிதன்னோ ப்ரஹ்மா ப்ரசோதயாத்
